Türkiye gerçekten bir beka sorunu yaşamaktadır.
Bu bir var-oluş meselesidir.
Ciddidir.
Olağan-üstü ciddidir!
1924’de kurulan cumhuriyet düzenimiz, ya ortaçağın karanlıklarına gömülecek…
Ya da yanına çağdaş demokratik değerleri katarak, yeniden kurulacaktır.
Bu seçeneklerden birisini bilinçle seçmek gerekirken, maalesef gereksiz, kişiselliklerin girdabına kapılmış, şahsi hırsların enerjisi ile beslenen bir süreçten geçtik.
Nasıl oldu?
Neden oldu?
Artık bu sorular önemlerini yitirmişlerdir.
Ortada iyi bir sonuç varsa… Başlarımızı ileriye çevirmenin vaktidir.
Geride kalanları kurcalamak ortaya çıkan sonucu zedeler, zayıflatır, eksiltir.
Geçmişe ancak [yine ilerisi için] ders çıkartmak amacıyla bakabiliriz.
O da vakti kerahet avdet ettiğinde… Yani “her şey çok güzel olduktan sonra!..”
Şimdi…
Önümüzdeki acil görev kaybedilen zamanları telafi etmek: çalışmak, çok çalışmak, daha daha çalışmaktır…
Bizler Ekmelettin efendiye oy vermiş insanlarız… Olabilir.
Bu gün tam olarak aynı yerde değiliz.
Bu tespit önemlidir.
Bizleri enerjik kılar; güç verir, zihin tazeler.
Bugüne gelene kadar biz de aklımızın erdiği, siyasi tecrübelerimizin önümüze koyduğu önerileri yaptık, eleştirilerde bulunduk.
Ortaya koyduğumuz öneri ve eleştiriler, tümü demokratik haklarımızın ve sorumluluklarımızın gerekleriydi ve buna mecburduk.
Yazdığımız köşe yazılarının başlıklarını sıralamak bile bu yöndeki düşüncelerimizi ortaya koymaktadır.
Örneğin;
BU KORKUNÇ RİSK GÖZE ALINABİLİR Mİ?
HESAPLAR, ORTAK PAYDANIN ORTASINA YERLEŞTİRİLMİŞ…
LÜTFEN SAYIN GENEL BAŞKAN
UÇURUMDAN ÖNCEKİ SON ÇIKIŞ!..
SAYIN KILIÇTAROĞLU; [açık mektup]
Ve son tespitimizi Meral Akşener’in masaya yumruğunu vurduğu gün yaptık:
ALTILI MASA DAĞILMADI VE ASLA DAĞILMAYACAK!
Öyle de oldu.
Çok daha güçlü ve özellikle de heyecanlı bir “sonuç”a çetrefilli ve dikenli bir patikadan geçerek ulaştık.
Yukarıda söylediğimizi yineleyerek bitiriyoruz bu yazımızı:
- Ortada iyi bir sonuç varsa… Gerisi [içinden dersler çıkartmamız gereken] bir teferruattır!
Sadece ve oldukça anlamlı bir teferruat!
